جلوه های تشخیص در تشبیه
نویسندگان
چکیده
تشخیص (شخصیت بخشی) آرایهای نویافته و نوظهور نیست؛ به جرأت می توان پیشینه آن را به درازنای کلام بشر دانست که امروزه بلاغتنگاران معاصر به جدّ به آن پرداختهاند. این آرایه ادبی به سادگی همراه با دیگر آرایه ها از جمله تشبیه در کلام پدیدار می شود در این باره هر کدام از دو رکن اصلی تشبیه (مشبّه و مشبّه به) میتوانند دیگری را وارد حوزه تشخیص کنند و از اسباب نو شدن یک تشبیه شوند. در این جستار با نگاهی به نمونه های فصیح نظم و نثر، به بررسی جلوه های تشخیص در تشبیه می پردازیم. جلوه های شخصیت بخشی در تشبیه می تواند از طریق وجهشبه (از درون تشبیه) یا با منادا و خطاب (از بیرون) صورت گیرد. نگارندگان پس از نگاهی کوتاه به آرایه تشخیص، همراهی آن با تشبیه را با نگرشی نو بررسی کرده اند.
منابع مشابه
بهبود تشخیص جلوه های کنشی درد در چهره توسط انتقال سبک
تشخیص خودکار، پیوسته و غیرتهاجمی درد و شدت آن جهت ارزیابی و مدیریت درد در مراکز بالینی لازم است. به همین منظور راه حلی پیشنهاد شده که به کد کردن واحدهای کنشی چهره مرتبط با درد میپردازد و معادل رویکرد مبتنی بر توصیف چهره است. اما بروز این جلوه ها در چهره افراد مختلف متنوع است. یکی از عوامل ایجاد تنوع را میتوان سبک هر فرد در بروز جلوه دانست. بازشناسی این جلوه ها در عمل نیازمند سامانه هایی ا...
متن کاملنوعی تشبیه در ادب فارسی (تشبیه حروفی )
در میان فنون بلاغت دانش بیان و در میان دانش بیان فن تشبیه از جایگاه ویژه ای برخوردار است . در میان کتب بلاغی قدما تقسیم بندیهای گوناگون در باب تشبیه از حیث ارکان تشبیه صورت گرفته است ‘ چون حسی یا عقلی بودن ‘ طرفین تشبیه ‘ مطلق ‘ مقید یا مرکب بودن و... در مطالعه متون ادب فارسی به گونه ای دیگر از تشبیه برمی خوریم که در کتب قدما مستقلأ مورد بحث قرار نگرفته است ‘ اگر چه این نوع تشبیه در تقسیم بندی...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مطالعات بلاغیجلد ۵، شماره ۱۰، صفحات ۷-۲۲
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023